De Vlijt
Vliegopleiding in de polder

Aan de Postweg, in de Eierlandse Polder op Texel lag vliegveld ' De Vlijt'. Met de jachtvliegschool en de opleiding op meermotorige vliegtuigen. Een piloot begon op Souburg, ging daarna naar Haamstede en kwam dan pas op 'De Vlijt'.

 

Kapitein J.L. Zegers voerde sinds de mobilisatie het commando. Hij had te maken met drie bevelvoerende militaire autoriteiten. Tevens had hij het algemeen toezicht over Souburg en Haamstede. Een lastige sutuatie.

Verdediging
Voor de verdediging van het vliegpark had hij de beschikking over twee secties infanterie en een compagnie luchtdoel mitrailleurs. Achter de barak lag een schuilloopgraaf. Op de barak stond een electrische sirene. Het vliegpark zelf was versperd met lege vaten, karren en allerhande landbouwwerktuigen (evenals het hulpvliegveld). Ook was er een schijnverkaveling aangelegd.
De militairen moesten zich bij een luchtalarm buiten het vliegveld begeven. Hier was vele malen op geoefend. Inclusief schijnaanvallen van verouderde jagers.

Vliegtuigen
Aan lesmateriaal waren aanwezig: zeven D-XVII jagers, twee D-XXI jagers, een G-1A, een T-V (861) en verder nog twee Focke Wulf FW-58 B-2 (Weihe), zeven FK-56 trainers, een Buecker-Bue 131 D-6, een stokoude D-XVI jager, en North-American-NA 27 (Trainer) en de laatste Fokker S-II. Afbeeldingen van de meeste van deze vliegtuigen vindt u op deze pagina.
Met uitzondering van de T-V stonden alle vliegtuigen buiten het vliegpark. Camouflagenetten en takken moesten hen aan het vijandelijke zicht onttrekken.

De aanval...
De officier van piket bevond zich om 3.45 uur in de uitkijkpost op de dak van de barak. Boven het Marsdiep zag hij laagvliegende vliegtuigen waarop werd gevuurd. Hij liet direct de sirene loeien. Binnen enkele minuten stonden alle manschappen voor de barak. Minuten later waren ze al van het vliegveld in hun gevechtsstellingen. Twee Me-110 jagers scheerden over. Openden het vuur. Raakten de T-V die in brand vloog. De barak en de hangar werden met kogels doorzeefd. Het afgegeven vuur van de eigen luchtdoelmitrailleurs had geen uitwerking. Gelukkig ook niet toen korte tijd later drie jagers van De Kooy overvlogen. Een uur later werd het vliegpark opnieuw aangevallen. Zegers en wat personeel konden zich ternauwernood in de schuilloopplaats in redding brengen.

Het vervolg...
Nog geen uur na de tweede aanval gaf Zegers opdracht het vliegpark te verlaten. Vijf kilometer buiten het veld werd alles opnieuw ingericht. In het diepste geheim voorbereid. In de nacht van 10 op 11 mei gaf Zegers de verdediging van het vliegveld geheel op.

11 Mei...de ochtend
Al op 06.00 uur verschenen opnieuw Me-110's boven het vliegpark. Zegers belde daarop met Best, commandant Luchtverdediging. Hij vroeg de aanwezige G-1, D-VII en D-XXI's voor een locale verdediging te mogen gebruiken. Ook al had hij weinig reserve munitie op het eiland. Kort voor 12.00 uur gaf Best de opdracht zes D-XVII's naar Buiksloot te sturen. Waarom hij niets met de D-XXI's en de G-1 deed is een raadsel. Op 11 mei was de LuVa al danig gehavend.

11 Mei ... de middag
Zegers wees zes vliegers aan voor de D-XVII's. Door het Duitse luchtoverwicht moest de start vaak onderbroken worden. Om 15.30 uur vielen Me-110's opnieuw aan en beschadigden drie toestellen. Twee uur later vertrokken de D-XVII's. Twee werden er boven Den Helder door eigen geschut getroffen; de commandant aldaar was niet ingelicht.

11Mei ... de avond
Tussen 19.15 uur en 19.45 uur volgde de meest desastreuze Duitse luchtaanval. Maar liefst zeven vliegtuigen werden in brand geschoten. Onder andere de achtergebleven D-XVII en de beide Focke Wulf Fw 58 (Weihe) trainers. Een achtste werd beschadigd.

12-14 Mei
In de verdere oorlogsdagen gebeurde weinig. De eilandverdediging werd anders opgezet en op 13 Mei werd de bemanning van een bij Oudeschild genoodlande Duitse bommenwerper gevangen genomen. Met een Britse torpedobootjager verdwenen ze naar Engeland. Duitse luchtaanvallen gingen door. Op 14 mei ging zo de D-XXI (226) verloren.

En commandant Zegers wachtte. Al sinds 12 Mei. Toen had hij verzocht om luchtvarend en technisch personeel naar Engeland over te brengen. Richtlijnen zouden volgen, kreeg hij keer op keer te horen. Maar die richtlijnen bleven uit...